“Soms tink ik wolris, jasses, ferkocht.” In het kleine antiquariaat van Rita de Boer-Van Seijen staan duizenden boeken te wachten op een nieuwe eigenaar. “Eins fyn ik alle boeken moai, mar guon bin sa bysûnder dat ik se it leafst hâlde woe.”
Het kleine boekenzaakje aan de Eerste Compagnonsweg zit vol aparte en unieke uitgaven uit vervlogen tijden. Vaak gered uit vochtige garages of van tochtige zolders. Rita de Boer groeide op met de geur van boeken. Haar vader was uitgever in Leeuwarden: Uitgeverij M.A. van Seijen. Vele pakketjes bracht ze rond, vaak samen met vrienden en vriendinnen. Toch was het boekenvak niet haar ding. “Ik bin net sa’n lêzer en ha nea de wiere leafde foar boeken hân. Letter siet ik folle leaver yn de vinylgeur fan lp’s. Myn broer hie platesaak By de Put, dêr ha ik hiel wat yn ‘e winkel omstrúnd. Al dy hippies dy’t dêr kamen, geweldich.”
Wel raakte Rita als klein meisje uitermate gebiologeerd door de tikkende typemachine van haar oom, schrijver Ad van Seijen. “Omke siet altyd by pake en beppe thús te skriuwen. Om tsien oere wie der kofje, dan mocht ik by omke op skoat.” Circa tien jaar geleden overleed oom Ad; Rita had sinds jaren net weer contact met haar vader. “Hy wie noch altyd dwaande mei âlde boekjes.” En toen gebeurde het: Rita raakte besmet met het boekenvirus. Geen geurende verse drukken maar oude, soms naar schimmel riekende werken.
“Ik rûn doe ris in kringloopwinkel binnen, seach in leuk boekje en kocht dat foar in euro. Thús die bliken dat it boekje wol tachtich euro wurdich wie. Ik skyn der in noas foar te hawwen om krekt de goeie eksimplaren der út te fiskjen.” Een van de eerste boeken die ze kocht, was het Gedenkboek 1894-1919 Vrouwenkiesrecht. Al snel volgden vele prachtige uitgaven. “Ik tink dat ik dy jiergongen fan tydskriften noch wol it moaiste fyn.” Een jaargang Rjucht en Slucht uit 1890, De vriend des huizes uit 1892 en de ingebonden jaargang van blad Buiten uit 1919. “Mar moatst dizze ek ris sjen, sa moai. It is de Panorama út 1955, myn geboartejier.”
De jonge jongens van vroeger komen graag in het kleine antiquariaat, fysiek of online. Op zoek naar dat ene kwartjesboek van Drukkerij Helmond of die ene titel die ze nog net in een serie missen. Heeft Rita het niet zelf, dan gaat ze graag op zoek. Regelmatig krijgt ze hele partijen boeken aangeboden. “Somtiden steane de boeken yn in fochtige loads. Dan ha ik it gefoel dat ik se rêd, in nei en waarm thús jou.”
Het antiquariaat is alleen op afspraak open. Rita werkt bijna fulltime in de zorg. “It winkeltsje is eins foar letter, as ik net mear hoech te wurkjen.” Vele van de duizenden boeken zijn echter op haar website te vinden. Hier kunnen bezoekers ook een berichtje achterlaten als ze op zoek zijn naar een bepaalde titel.
